Tükeniş Şiiri - Ümit Turhan

Kalabalık bir sergide, kimsenin bakmadığı
Yapayalnız bir portreyim bu gün.
Soluk bir resimim, renklerim donuk;
Yıpranmışım, yıllar geçmiş üstümden.

Unutulmuş eşya gibi kıyı köşede,
Issızlığın en dibinde sessizim bu gün.
Bozuk saat gibi, bir vakitte kalmışım.
Küflenmişim, zaman geçmiş üstümden.

Bir zindana hapsetmişim kendimi.
Umutları susturmuşum ben bu gün.
Rüyalar da kuşlar gibi özgürken,
Hep dikenli teller geçmiş üstümden.

Kırılmışım paramparça cam gibi,
Kanatırım dokunsalar ben bu gün.
Toz olup da dağılmışım dört yana,
Savrulmuşum, yeller geçmiş üstümden.