Tükeniş Şiiri - Ahmet Özcan 2

elbet gelir o gemi
bir gün bizim limana da
hayat ya acı ya coşkulu
ya da ikisi bir arada

alır götürür bizi belki
el değmemiş uzaklara
yahut iyice götürür
acımasız tuzaklara

denizleri bekler iken
koyar bazen çoraklara
nerden biliyosun dersen
saçımdaki sor aklara

kahpe felek saray sunsa
bir gün orda konaklamam
da azcık kaysan sağa
bir an olsun kıpırdamam

hekim emci çare bulmaz
başka derttir aman vermez
acun yansa umrum olmaz
da sen gülmezsen gönlüm gülmez.