Tükeniş Şiiri - Ali Fırat Çalışgan

Tükeniş Türküsü

Geçtim acının, kirin, pasın ortasından,
Ateşlerin ortasından...
Bir kaybediş,
Bir tükeniş türküsüdür bu
Fecr vakti gibi
simsiyah bir gecenin
sessiz gümbürtüsüdür bu.

Kor alevlere düşmüş bir ruhun
son sesidir bu.
Bir ayağı çukurda,
bî çâre ihtiyârın
son nefesidir bu.
Bir dert var içimde, bir yangın var;
Anlatamam...
Biliyorum yanmadan,
bu yangından da kurtulamam.

Ey kudretinden suâl olunmayan Râb!
Halim ortadadır
Hep ziyan, hep harap.
Sen ki görünmezi gören,
Bilinmezi bilen;
Dermanım sendedir
yetmez mi bunca acı ve elem?
Bilirim senindir kağıt
senindir kalem
Sineme bir şifa ver ki
Dinsin sızısı
Bitsin artık bu garip kulunun
dünya acısı...