Tükeniş Şiiri - Enis Kaya

Yine karanlık ıssız,sessiz bir gece
Herkesin içinde ayrı ayrı acı ve keder
Kimisi maddi ihtiyaç kiminde ise delice özlem
Her birinin hayatı kendi içinde birer bilmece

Belki bir dağ gibi güçlü ve soğuklar
Belkide kırılmaya müsait ıslak bir çıta
Yüreklerinin içinde bin bir dert ve keder
Hepsi sonsuzluğa doğru,yol alıp akıyorlar

Hayatın içerisinde pusulasız kimsesiz geziniyoruz
Kimseler bilmiyor,ne tarafa yol alacağımızı
Çoğumuz kendi içimizde kuruyoruz istediğimiz hayatı
Düşlerimizin arasında kendimizi habersizce kaybediyoruz

Yoksa ! Yavaş yavaş tükeniyormuyuz habersizce
Kabusa dönen hayatın bitmeyen yolcuğunda
Bilemiyorum ! Yoksa tekliğimizden mi bu kadar acı
Haykırıyorum koca dünyada bir başıma çaresizce

Bir müzik notası gibi hoş mu geliyor kimine hayat
Kimilerine ise sonsuzluktan evvel birer celal,ızdırap
Bazen öldüğümüzü sanıyoruz yaşıyoruz nedensizce
Kimine ise birer ikram gibiycesine, yaşıyor rahat rahat