Duydum ki çok özlemişsin beni.
Nemli gözlerinle buğulu camlarda kalmışsın.
Ellerimi özlemiş bedenin,..
Dudakların titreyerek anıyormuş adımı.
Ve saçlarında kokmuyormuş üstelik..
Unutamamışsın desene! ..
Şimdi ağla ağlayabildiğin kadar…
Gözyaşlarınla yaptığın hüzün denizinde,
değişmeyen yolcusu olacağın o sessiz gemiyle,
dalgaların bembeyaz köpüklerinde ara artık beni..
Ben artık sevmiyorum seni…
11/12/2010
Oğuz ÖzoğuzKayıt Tarihi : 29.12.2010 09:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oğuz Özoğuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/29/tukenis-116.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!