Ne acılarıma şahit duvarlar kaldı
Ne isyanıma koşan geceler
Düştükçe kalemimden derin heceler
Bende küçük bir çocuk kaldı
Zaman olmadık anda seni benden aldı
Zamanla alıştı yokluğuna gözler
Geçtikçe haftalar aylar seneler
Yüzümde buruk bir tebessüm kaldı
Her geçen gün benden bir şey çaldı
Her kaybımda direndi dizler
Özledikçe arttı uğul dayan sesler
Yüreğim de son……son bir ağrı kaldı.
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 22:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!