Tükenirim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Karasevdan güneşi güneş yapan şey,
denizi deniz yapan,
suyu su yapan,
alkanlar içindeki gurubu kutsal bir tabloya çeviren,
rüzgara rüzgar, yağmura yağmur tadı veren şey.
Seni seversem esip gidebiliyorum rüzgarla,
yağmurlarla çisil çisil yağabiliyorum,
yaşamın tadına seni seversem
varabiliyorum.

Boşuna ı açmışım bağrımı rüzgarlarına?
Boşuna mı sana sığınak etmişim kendimi,
ruhumu, canımı, bedenimi,
seni andıkça yaşaran gözlerimi?
Boşuna mı çilelere direnerek geçirebiliyorum
günlerimi?

Varsın aşım-ekmeğim bile olmasınbu geçici dünyada,
içecek suyum, uyunacak uykum bile olmasın,
isterse; cümle işlerim ters dönsün dönebildiğince,
ben yine dayanırım, yine direnirim.
Ama sen olmazsan;
kırılır kolum-kanadım,
tükenirim.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 79-80/100)