kimi kez saklanarak ürkütüyordu yüreğini
mahzun geriye çekilmelerde buluveriyordu kendini
ruhu o karmaşanın soluk soluğa kalmışlığında duruluyordu
böylece fısıldayabiliyordu şarkıları tereddüt ekmeksizin
ama şarkılarda tükenir bir gün
tıpkı ruhun kuruması gibi henüz yaşamakta olan bedenlerin içinde
ölemiyorsa da eğer kendine güzel bir son bularak
çürümektedir kökü salınmayacak diyarların topraklarında
Kayıt Tarihi : 6.12.2024 21:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!