Tükenir Şiiri - Hasan Özbek

TÜKENİR
Tükenir elbet,
Tükenir ne varsa elde kalan,
Para, pul, şan, şöhret…
Tükenir...
Ne varsa çıkınımızda yenilecek, içilecek,
Tükenir elbet, tüketilir...
Kar mı dayanır bu güneşe,
Tükenir…
Yazlar, kışlar, baharlar...
Ömür tükenir…
Vefa dediğin, İstanbul'da bir semttir artık,
Erdem, soyu tükenmiş kelaynak kuşudur,
Sevda, karaborsa tezgahına düşmüş bir metadır,
Alıp satılır...
Tükenir dostlar, tükenir…
Erdem, tükenir,
Vefa, tükenir,
Sevda, tükenir...

2012