Tükenik Şiiri - Türkay Korkmaz

sözcükler delirmiş vahşi duruşlu
gevşiyor gözleri gülüyor
özlem öksüz bırakabilir
araya giren zaman dökülüyor

zaman damla damla
doludizgin kimi kez
bir dizeden öbürüne
başedemiyor kötü sevmeler

kısacık sabahlar ikindiler uzun
akşamlar korunaksız
uykusuzluğumun soru imleri
sığınıyor düşlerime

koşuyor çığlığım
şiir hâlâ oralarda
kıyametler tasarlıyorum yine
ışıklı pencerelere

tutkumun sesi yükseliyor
çatlıyor tohum
ırmak dingin
daha hızlı dönüyor dünya

uzun geceler batık denizler
geçiyor üzerimden
ardında ‘ yalan zamanlar ‘
geziniyor darboğazında

oyuyor dilim fildişi sözcükler
umutları çalan kim