Yüreğin, bir kuyudan da kör ey mihman!
Aç gözünü ve bir bak!
Korkum ayaklarıma dolanıyor
Ve kokum küflenmiş yalnızlıktan.
Cılız bir ışıkla tutunuyorum
hayata…
Daha da fenası,
Gözünde tütmeyeceğimi biliyorum;
Bu yüzden ya toparlan,
Ya da sar kalbine kefeni…
Bilirim ki bu kez,
Kör gözüne takılırsam
ölümüne dağılacak dünyam
Onca çile,onca sabır
Direnmeli tükenen umutlara
Ve gömülüp yok olmamalı
Lehimize işleyen zaman
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla