Gözlerimde şafak vakti doğduğun an
Güneşi uğurladım.
Katran karası gecelerimde,
Dertlerimle oturdum ağladım...
Teselli arıyorum, tecelli eden ayrılığıma,
Heni kızıl yapraklar düşer ya son baharımda,
Zincirler vurulmuş kara bahtıma,
Özlemin, hasretin gözümde tütmekte,
Bir sabah ki ölüm; sessizce gelmekte...
Zaman;
Artık güç kalmadığı zaman,
Sen de bilirsin
Yağmurlar güneşi yıkadığı zaman,
Yüreğimde eriyeceksin
Ve volkanlar sönecek damarlarımda
Kara toprağın soğuk anında;
Sen; tükeneceksin...!
Kayıt Tarihi : 14.8.2005 21:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Fikri Karadeniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/14/tukeneceksin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!