Bir gün bakınca pencerenden dışarı,
Kar düşmüş olacak simsiyah saçlarına.
Çatılacak mutlaka o gün kaşların,
Hüzün dolu gözlerle bakıp aynalara
İnce bir sızı saracak, anlatamayacaksın,
Yakacak derinden alev alev yüreğini.
Özlemlerin bir çığ gibi büyüyecek,
Saracak bedenini, sen hep karşı koysan da.
Öptüğün kızlar gelecek belki aklına.
Belki sevdalı akşamları yaşayacaksın.
Bir busenin hayaliyle yanıp kavrulacak,
İstemesen de, esir olacaksın anılarına.
Kahrolup çıldıracaksın, çaresizliğin kollarında.
Gelmeyecek geriye, hiçbir şey dünden.
Belki de kalemi kırıp, umutlarını asacak,
Sallandıracaksın o gün darağacında.
Kuruyacak gözyaşın, düşmeyecek aynalara.
Buğulu gözlerin bulamayacak onu maziden.
Geçmiş olacak baharlar, hazan saracak,
Tükeneceksin bir gün, bu yolun sonunda.
Bolat Ünsal / Hüzün Burcu 2001
Falezlerdeki Çığlık 2004
Kayıt Tarihi : 18.1.2021 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!