Tükendin Sen Şiiri - Gülcan Arıkan

Düşünsene bir kere
Yaşamaya geldin sen,
Sana yollar göründü hep,
Yürüdün yürüdün tükendin sen...

Düşünsene bir kere
Yaşamaya geldin sen,
Senin gibi yaşamaya gelen milyonlar içinde
Kimi açlık,kimi sefa içinde
Sana sorgulamak düştü
Sordun sordun tükendin sen,

Düşünsene bir kere
Yaşamaya geldin sen. ..

Düşünsene bir kere yaşamaya geldin sen,
Kırılan gül dalı oldun kimi zaman,
Ilgın esen seher yeli bazen...
Sevdin şiiri,sevdin romanı
Sana yazmak düştü
Yazdın yazdın tükendin sen...

Mümkün müydü başka bir evren
Yaşamın daha onurlu
Adaletin en kutsal olduğu
Silahların değil kalemlerin konuştuğu
Mümkün müydü başka bir evren
Ve bu dünyayı anlayabilmek
Mümkün müydü
Bu dünyadan gitmeden evvel?

Düşünsene bir kere,
Yaşamaya geldin sen
Senin gibi yaşamaya gelen
Milyonlar içinde...
Zordu uyumak uzun kış gecelerinde
Zordu sevmek, sevdiğini beklemek,
Beklediğini özlemek,
Radyoda çalan hep aynı makam
Geçmişe baksan hatıralar
Geleceğe baksan yarınlar hesap sormakta
Ne bir yere varmak,
Ne de ait olmak var yazgıda
Savrulan tüm yapraklar gibi
Ömürden savruldu giden hep senden,
Sana yıllar göründü hep,
Yaşadın yaşadın tükendin sen...