Sen yine yücesin şu dağlar gibi
Üstünde eriyen kar ben oldum yar
Sen yine dipdiri yaşıyorsun can
Ölmeden çürüyen hep ben oldum yar
Sanırdım ki yücelerden yüceyim
Hem gündüzünüm hem de gecenim
Dilinden düşmeyen bir tek heceydim
Can dedikçe candan, ben oldum yar
Sarıldım hayale bir gerçek gibi
Bilmedim sonsuzmuş,bu aşkın dibi
şamdanda eriyen şu mumlar gibi
Eridikçe eriyen hep ben oldum yar.
20,09,2000
Kayıt Tarihi : 23.9.2000 05:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!