Tükendim Artık... Şiiri - Abdulhamit Güllük

Fırtınaları koparırken alı, moru,
Yüreğimde coşarken hasret yağmuru
Bırak artık ne olursun gururu,
Sana yetişemiyorum tükendim artık....

Bir su ver mechul ırmaktan,
Deryalara döndüm hergün ağlamaktan,
Yoruldum artık yollarına bakmaktan,
İnsaf et çaresizim, tükendim artık...

Hatıralar canlandı daha dün,
Dostlara sordum seni her gün,
Gelirsin diye bana bir gün,
Mecnuna döndüm, tükendim artık...

Kapında ne zaman biter ki nöbet?
Aklına düşersem bir gün şayet,
Biliyorum, bir gün geleceksin elbet
Ölmeden önce gel, tükendim artık...

Bir haber ulaştır, nerede, ne yandasın,
Ben kan kusarkende sen seyrandasın,
Hasretinle yanıyorkende, sen candasın,
Kanadı yaralarım, tükendim artık....