Çaktırmadan gelip geçti seneler
Ardı sıra sayamadan tükendim
Bakakaldım boşalırken haneler
Gafletimde uyanmadan tükendim
Sema dedim anlamadan dünyayı
Son gücümle geriyorken dün yayı
Bu gün gördüm Hanya ile Konya’yı
Gençliğime doyamadan tükendim
Her şeyin var bir de yerle yeksanı
Ecel sabit yoktur fazla, noksanı
Kimi seksen, kimi bulur doksanı
Yetmişine dayamadan tükendim
Şu dünyanın şaştık cilve, nazıyla
Ne çoğuyla yetindik ne azıyla
Değişirken gündem ışık hızıyla
Hiç zamana uyamadan tükendim
Kabus oldu hayallerim düşlerim
Karışınca dosyalarım fişlerim
Allak bullak yarım kaldı işlerim
Bir düzene koyamadan tükendim
Azimet sen Allah'a taparken
İmtihana hazırlığı yaparken
Felaketler ardı sıra koparken
İyi haber duyamadan tükendim
Kayıt Tarihi : 15.12.2021 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nazmi Gökdogan](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/12/15/tukendim-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!