Yoruldum dinlemekten
Gerçeklerin ardına sığınan
Asılsız, boş sözleri
Şaşırdım gördükçe
Tesadüfen düşen maskeleri…
Bilmiyorlar
Gerçek yüzleri ortaya çıktıkça
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yoruldum yalanların ,arkasından koşmaktan
Hoş görü sevdasıyla , kaf dağını aşmaktan
Gayrı mutlu olayım , hevesle yaşamaktan
--Tükenişin oyunu ,bitti perde kapandı .
--Gülerek vedalaştık, gitti perde kapandı
İbrahim Kurt
Naime hanım yaşamın kendisi zaten şiir değil mi ? yaşamla zaman bir birinin ikame malı gibidir , yaşamak için zaman gerek ,zaman varsa yaşamak gerek ,zaman zaman bu gerçeklerin farkında olmasakta yaşadığımız hayat bu ? Haddim değil ançak yorumum bir dörtlük ,şiiredir ,duyguları dinlemek okumakta bir şiirdir.Kutların ; fırından yeni çıkmış ekmek tadındaki bu nefis şiirinizi ve sizi . sonsuz saygılar sunarım.
Sayın Naime Hanım;
Bitmek tükenmek bilmeyen sözlerimizde vardı…
Bitirmeyen bir duygudan bitirmek isteyen bir duyguya da geçer kimi zaman insan…
Kiminin parası biter, kiminin sözü, kiminin nefesi, kiminin aşkı, kiminin ayrılığı, kiminin heyecanı!
Kevgire dönse de yüreğine çakılan çivilerin izi katla bir kenara koy duygusunu ateşler.
Bittim, tükendim der yaşayan, yaşananlara ve yaşatanlara…
Aynı şeyleri yaşayacaksam o yolda yürüme cesaretimi neden uyandırmak istesin ki perdeyi indirmeye, sahneyi kapatmaya karar almış hayatın rolüne küser gibi…
Aslında küsmedim, pes etmedim, tükenmedim pes ettiremezsiniz beni diyor şair…
Daha neler yazılmaz ki bu hayatın süzgecinden geçerek yazılmış bu şiire…
Kutlar… Başarılı çalışmalarının devamını diliyorum. Ant++
Usandım
Anlayışlı olmaktan
Birazcık anlaşılmak istemek
Hakkım değil mi?
Ben;şiirin özünü bu satırlarda gördüm. Şiir çok harika.Emeğe ve yüreğe sağlık.Saygılar______
Güneşimin açısı değiştikçe
Gölgeler sarıyor yörüngemi
Oysa gölgeyi yaratan
Işığın ta kendisi .....
Evet yalancı ışıklar olsa gerek yön değişince gölgeleşen.İzin vermeli aslında insan tükenmeye ve tamamen boşaltmaya herşeyi...Yoksa nasıl yenilenir yaşam,kendimizi tekrar eder dururuz.Etkileyici doğal bir anlatım.TEBRİK EDERİM NAİME HANIM'CIĞIM..NİCELERİNE..++ANT.
İnsanlar gerçekten 'dur' yada 'yürü' komutlarıyla kumanda edilen özel androidler midir? Oysa biz bizimleyiz, biz bize sarılan, biz bizden ayrı düşen, biz bizimle barışık, biz bize ters düşen yaratıklarız. Tüm kavgamız korunmak-barınmak-beslanmek-üremekten ibaret olan canlılar olarak düşünürsek kendimizi yorgunluğun, bitikliğin, tükenen varlığımızın özünü kemiren yine kendi içsel tutarlığımızdır. Çünkü sevdikçe güçlü, yaşamı anlayabildiğimiz ölçüde dirimsel etkinlik içinde, bizi kuşatan tüm koşullara uyum sağlayabilecek yapımızı anımsamak ve tüm yılgınlıklardan uzak durmak... İşte bu noktada sevgi, elmizden tutan en büyük dostumuz gibi... Çok enfes bir şiir okudum. Şiir insan ruhunda pırıl pırıl sular gibi çağlayan ırmaklar gibidir. Ellerinize sağlık...++ ( Paylaşım için çok teşekkür ederim )
Güneşimin açısı değiştikçe
Gölgeler sarıyor yörüngemi
Oysa gölgeyi yaratan
Işığın ta kendisi
içten gelen dizelere tebrikler ... sevgiler
ablama gel gel ve yine gel biz sevdiklerimizi hiç bir zaman unutamayanlardan olduk sende bizim sevdiklerimizdensin biz ki sadece onları sevenlerdeniz hiç bir karşılık beklemeden bizden yüreğe atılacak çivi yoktur bizde yüre atılacak ancak gül vardır aslında gülüde atmaya çekiniriz belki sevdiğimizin yüreğini gülün dikeni saplanır diye.............. çok güzel bir şiirdi kutlarım selam ve saygılarım
İnsanı usandıranlar uslanmadıkça iç isyanlar her daim yükselecek. Kaleminiz çağlasın efendim
Haklısınız Hocam bir yerde 'YETER' bağırmak gerekiyor...
Sitemler... sitemler... sitemler... ve biraz da karamsarlık çökmüş mısralarınıza desem darılmazsınız değil mi yüreği güzel Dost'um.
''Her bitiş yeniden başlamaksa
Pes ettim artık…''
İşte şiirin özü ve özeti olarak gördüğüm iki mısranız.Ama ben yine de umut diyorum be arkadaşım.Hep derim ya; ümitlerimiz en değerli ve tek sermayemiz. Onları da kaybedersek yaşamımızın bir anlamı kalmaz.
Yazdıklarınızın sadece şiirinizde kalması dileğimle, kaleminizi ve yüreğinizi tebrik ediyorum.
Bu şiir ile ilgili 117 tane yorum bulunmakta