Tükendim Şiiri - Özcan Ersoy

Canını acıttığını bile bile daha çok dinliyorum aynı şarkıyı
Beni yiyip bitirse de için için
Alıp götürüyor olmak istediğim yere
Asla dönemeyeceğim geçmiş zamana
Yanına…
Keşkelerde boğsa da beni
Bilsem de beni sevmediğini
Ve en kötüsü…
Bilsem de başkasına aitliğini
İnatla dinliyorum
İkimizin olamayan o şarkıyı
Canımı acıttığını bile bile uyanıyorum her sabah
Seninle
Bir mutluluk ve büyük bir hüzün
Ve yine KEŞKELER…
Hani diyor ya Zafer abi Güzele’de
“Keşke tutup elini bağrıma soksaydım
Ya kaçar giderdin, ya da…”
Ya da sonsuda dek bırakmazdım ellerini
Tükendim
Seni seviyorum demeyi sadece kendimin duymasından,
Tutamadığım ellerinin başkasına ait olmasından,
İnsana hayat veren o gözlerin başkasına ait olmasından,
Ve sana o kadar yaklaşmışken son defasında
sarılamamaktan,
Beyaz papatyalar arasına gizlediğim sevgimi,
Sana haykıramamaktan,
Sevdiğimi,
Seni…
Evet güzel Seni kaybetmenin acısından,
Tükendim.

Sözlerimi yine aynı şiirle bitirmek istedim.
Zafer abinin dediği gibi;
“Yok be güzel hata ettik,
Kocaman sarılmalıydım sana
Kocaman sarılıp içime almalıydım seni,
Sevmek güzel şey be güzel,
Dehşet güzel…
Denedim
Soğuktun beton kadar
Çarptım duvara düştüm
Düşerken gördün mü beni güzel…
Yüreğim sancıyor güzel
Yüreğim yanıyor, dehşet acıyor.”