Yavrusunu yitirmiş kartal kanatı kadar kırık,
Aç serçelerin, umutsuz uçuşlarındaki yitiklik,
Ah vatanım diyen bitap bülbül çığlıklarında,
Yirmidört saatlik ömrün tükenmesindeki Kelebek...
Ben kanadımı karlı zirvelerde kırık bıraktım,
Yitiğim, umutsuzum kanatsız uçamıyorum,
Çığlıklarım; sesimi tüketti yokki çığlığım,
Ömrüm kısaydı, Bebeğim tüketti beni sevdam...
Lanet olası ömrüme, ölmeyen bu yüreğime,
Ne yapmalı acaba? sokaklaramı bırakmalı, şoselere
Giyotinleremi vermeli, kan kızıl işkencelere,
Soyup İSA çarhmıhınamı germeli, vermelimi ölümlere..
Kovulmanın yaman acısı işte dayanılmasada,
Gidememek, yollara düşememek, bir çiçeği kırarak,
Gönlümde kalmasaydı bir gülüm, arkamda,
Geçer giderdim işte, sırat neki incecik köprülerde.
Sırat burada, makadamlar ağlıyor halime nedense,
Yüreğim burkulmuş, bırakamadığım, ömrüme eş,
Bir yalnız insanım, anlaşılmaz, uykusuz ve serkeş,
Ölmeye yüz tuttuysan eğer, dönme, gelme dediyse...
Bayram Karaali
Bayram KaraaliKayıt Tarihi : 10.6.2002 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!