Ve tükendim işte,
Ne adım atacak dermanım kaldı,
Nede nefes alacak gücüm,
Bir kemik torbası bedenim,
Ve onun içindeki acılarla kıvranan ruhum,
Yalnızlığın doruk noktasındayım yine,
Çektiğim acıları anlatamıyorum kimseye,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Aminnn... Ama benim tanıdığım Burhanettin bey okadar güçlüki???? Anlayamadığım yalnızlıklar sizi çok üzmüş sanırım... Gönlünüzdeki iman hiç yok olmasın.. Yinede yüreğinize sağlık...Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta