“TÜKENDİM”
Yazsam bitmiyor, sussam geçmiyor bu acı çok tuhaf ama zamanla da dinmiyor, oysa sen tatlı bir rüyaydın sevgili cenneti hissettiriyordun dünyada.
Şimdi cehennemin dibinde hissediyorum, yaşama hevesim tükeniyor sakın sen üzülme hayatıma son veremiyor fakat sen de kayboluyorum böylece tükeniyorum.
Gülüyor ama içten içe kan ağlıyor, görüyor ama bakmaya korkuyorum çünkü asık yüzüne alışkın değilim sevgili, çokta özlüyorum.
Ben seninle eğlenmektense yaşlanmayı istiyordum ama sen bunu hiç anlamadın.
Sen benim kusursuz olmamı bekledin oysa ben bir aciz insanım kusurlarım olacaktı elbet bunu anlamaya çalışmadın.
Tertemiz severken seni terk edip ardına bakmadan gittin sevgili,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta