Sürgündük yaşamdan
Geri dönülmez yaraların izleri üzerimizde
Yalınayak cümleler kurardık.
Hayatı yaşamamıştık, kelime olacak kadar
Sevdalara sığındık, paraşüt sığıntısı
Açılmadan paraşütümüz
Gökyüzünün bulutlarına düşüp ıslandık.
Ne deniz olacak kadar birikti yalnızlığımız
Ne sevdaya akacak kadar ırmak olabildik.
Birlikte yalnızlığımızı tüketmek isterken
Biz tükendik.
Kayıt Tarihi : 10.2.2009 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!