Çizmedin Beni Hiç bir Türlü Yanına

Boş çerçeveler gibi yalnız yürekler,
Denizi kurutur,
Ayı da sürüklermiş geceden...

Emekleyen bir çocukmuş güneş,
Vaktinden geç gelen,
Yahut hiç gelmeyen.

Çizdiğin hiç bir mutlu resimde ben olmayınca,
Yıldızları sürükleyip taktım saçıma...
Güneşi de dudaklarıma.
Varmışım gibi rüyalarında.

Şimdi ıssız bir sahil kenarında,
Uzandım sere serpe kumsala,

Kıyılara baygın düşen benden.
Ve bir ihtilal kadar acımasız olan senden.
Hiç bir şey kalmadı geriye.
Çizemedin beni hiçbir türlü beni yana.

Kabul edelim!
Tükendik ressamım!
Tükendi palette boyalar...

Bundan böyle her pozum,
Başka bir ressamadır artık.