Tükendiğinde Umudum Şiiri - Mehmet Doğan 5

Her tükendiğinde umudum İnsandan yana Bir şey oluyor Yeniden bağlanıyorum hayata… Bak şu insanlara Kan ter içinde koşturuyorlar Yardım konvoyuna Göz, kulak kesilmiş her yerleri Yürekleri Van, Van atıyor Dilleri Erciş… İki elbisesi olan birini Yorganını, yastığını getiriyor bir Baba yadigarı palto çıkmış dolaptan Çocuğunun boğazından kesmiş mamasını Kucak, kucak çocuk bezi Koşturuyor bir diğeri… Her tükendiğinde umudum İnsandan yana Tam artık bitti insanlık İşte bu bencillik Bu çıkarı için satmak onurunu Tam artık bitti dediğimde Bir şey oluyor Yeşeriyor yeniden umutlarım Yeniden bağlanıyorum hayata… 25 / 10 / 2011 - Ayvalık