Tükendi Şiiri - Bayram Tunca

Yaza yaza defterinin sayfaları tükendi
Yaza yaza kelimelerin heceleri tükendi
Yaza yaza parmağının dermanı tükendi
Yaza yaza kaleminin mürekkebi tükendi

Sensiz yatağı, yorganı, yolu hep dikendi
Bağırmaktan sesi kısılıp, nefesi tükendi
Hasretle, ağlaya ağlaya gözyaşı tükendi
Bekleye bekleye de şairin ömrü tükendi

Yollarına baka baka gözünün feri tükendi
Hasretinden, ter döke döke terleri tükendi
Senin için dünyayı dolaşıp serveti tükendi
Servet nedir ki; beklemekten ömrü tükendi

Hülyalarında konuk etti seni hep yıllarca
Hasretin mesken oldu, gönlünde yıllarca
Şair Bayram beklemektedir, seni yıllarca
Yine de niyeti beklemektir ömrü boyunca

Ne zaman bitse vuslat, sevinir dünyalarca
Bil ki o hep hasretten yandı ömür boyunca
İnanki biter onun hasreti sana kavuşunca
Şair Bayram ne çekilmezleri çekti yıllarca

Hasretten önce gençliği, sonra ömrü tükendi
Önce hayali, sonra da ümitleri bir bir tükendi
Sensiz hayat, sanki ona her an batan dikendi
Başkasını bilmem ama o gerçek çile çekendi
B. TUNCA/12.06.2001-16.45