Elimde erzak, önümde savaş, elinde benliğim
Düştüğüm çukurun dibini ben bile göremedim, yavaş.
Yaprak yutuyorum, en son dilek tutuyorum, bakıyorum
Kabuğunda çocuktan bir mızrak duruyor, çekiliyorum.
İlk sabahın bilinmez esenliği üzerine;
Önlüğümü alıyorsun, pencere açık, bu da intikamdır.
Belki veda bu, anlatamayız açlık içindeki bir kirpiye.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta