Biliyorum, tuhaf ama,
Ben biraz böyleyim işte....
Çocukluğumdan beri
Hangi kızla üç beş kelam konuşsam,
Yahut teşebbüs etsem bu çetin işe,
Mağlup edebilirse cesaretim utangaçlığımı,
Bir gün, bu kişiyle evlenme ihtimalimin olduğunu
Düşündüğüm içindir...
Görüyorum da şimdi,
Allah'ın sevgili bir kuluymuşum diyorum...
Ah o Perihan!
-Çocukluk aşkım-
Hani şu geçen sene,
Kocasını kaba yerinden vuran,
'Hişt, hişt' dediğimde dönüp baksaydı,
Ve lutfedip benimle konuşsaydı birkaç kelime,
Ne olurdu hal-i pür melâlim...
Ya o, bizim Veysel'in başını yakan bitli Halime!
Bilip de cevap verseydi,
Laf osun diye sorduğum,
-Kız, Karadeniz Bölgesinin iklimi neydi?
Şeklindeki uzmanlık sualime...
Sayabilirdim şu anda rahatlıkla,
Dünyanın kaç vilayet,
Kaç eyalet ve kaç bucak olduğunu...
Hiç takılmadan...
Şükrolsun binlerce kez bu günkü halime! ! !
İsmail GüçtaşKayıt Tarihi : 13.7.2007 02:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!