Ne tuhaftır hayat,
Kollarıma dokunan boyaların ateşi...
İçimi bir sıcaklık sarar, çekince kaldırımları.
Berrak bir alevden geçer gözlerin,
Deniz serilir yaşantına;
Ne tuhaftır deniz.
Seni öyle kolay sandım ki
Bu öyle zor...
Son savaş olmadı şehirde
Farkına varamadım
-Elerin de beyaz-
Ellerinde sevimli bir cellât...
Kaçmaya cesaret edemedim senden,
Sana gelmeye de.
Ne tuhaftır gözlerin;
Belki kırmızı belki beyaz;
Ne önemi var renklerin?
Şimdi her şeyin üstünde sen varsın.
Ne tuhaftır hayat.
(30.05.1999.ANTALYA.)
Kayıt Tarihi : 22.6.2011 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!