Alihoca/Ulukışla/NİĞDE
düşünmek zorunda değilsin beni, biliyorum
ne de olsa park kapalı! ..
lâkin ne zaman telefonum çalsa
heyecandan ölüyorum / ölür gibi oluyorum,
çoluk çocuk fark ediyor, eziliyor, büzülüyorum…
battaniyemi başıma çekip, halime gülüyorum…
neyim ben sence kadın; divane mi, deli mi? ..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu yüzüme mahmur bir gülümseme veren nefis anlatımla bu sabah ki şiirli saatlerimi kapatıyorum...sağolunuz...sürükleyici bir kaleminiz var...duygular sel oluveriyor sözlerinizde...kaleminize ve yüreğinize sağlık değerli şair.
Farklı ....güzel bir anlatım....
Öykü tadında bir rüya
Saygılarımla
Bencede rüya böyle bitmemeli ama bitiriyorlar işte...:) Tebrikler Ahmet bey
Hasan, hemen huma kuşunu göndermiş
….Erzincan dolaylarından;
……..çöküverdim kanadına! ..
- baba! .. babacığım, harçlığım? ! .
uyandım büyük oğlumun sabah serenadına! ..
Gülümsettin beni dostum. Sevgiler. Mehmet Nacar
Yüreğinize sağlık üstadım..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta