Gitmelerine o kadar alıştı ki yüreğim
Her gelişinde daha bir ağırlaşıyor,
Zindanlarına mahkûm oluyorum gülüşünün
Ve ardından kayboluyorum, limanlarında hayallerimin.
Bıkkınlıklarında bile seni sevmek ne tuhaf şey…
Bitkinleşmiş bedenimde,
Bir umuduna dilenci oluyor
Kayboluyorum,
Kayıplarıyla ölüyorum sensiz zamanların.
Eflatun kelebekler ölüyor ardından
Ellerim yek pare, ellerimde düşlerimin kanı.
Yokluğunda bile seni sevmek ne tuhaf şey…
Tüm çıplaklığım baharın acılarını çekiyor,
Körpe duygularla cansızlaşıyor bedenim.
Ne yorucu bir düşsün sen,
Ne seni yaşayabiliyorum ne de sensizliği.
Bıkkınlıklarında bile seni sevmek ne tuhaf şey…
(01/01/2012 İstanbul)
Ömer Faruk OkçuoğluKayıt Tarihi : 11.4.2012 20:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çıplak Düşler adlı şiir kitabından...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!