Onur BİLGE
Bir gün bana bir arkadaşım geldi. Eşine kızmış; bavulunu almış, bende kalmaya, benden de memleketine gitmeye kararlı.
Kadın ağlıyor, iki gözü iki çeşme! .. Hıçkıra hıçkıra ağlıyor, zorla ara veriyor ve eşinden bahsediyor, şikayet ediyor, yana yakıla! ..
Ben de almışım elime bir din kitabı: ’Aaaaa, baksana ne yazıyor; Yasin Kur’an’ın kalbiymiş.’ deyip, bir paragraf okuyorum; dinliyor, mecburen bana bir kaç cümle söylüyor ve devam ediyor ağlamaya...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
