Tuhaf Aşk Şiiri - Müptela Saygın

Serin sularda yüzüyorsun tatlı tatlı.
Ayaklarının altında çakıl taşları,
Üstünde masmavi gökyüzü.
Irmak dolanıyor ayaklarına,sırnaşıyor sana.
Sonra sarıyor tüm bedenini.
Eğilip öpüyorum ırmağı,
Çünkü ırmak öpüyor seni.

Seni düşünüyorum,
Bakarak çatlayan şafağa.
Taşlarla oynaşan su gibi geliyor sesin.
Bütün sevgililer gülsün, gülümsesin,
Diye, bir demet gül bıraktım ırmağa.
Ve tenine dokunan, bıraktığım güller,
Seni, benim yerime öper.

Seni sarmak değil niyetim.
Seni öpmek değil.
Çünkü yokluğunda tattım aşkın zevkini.
Biliyorum bu aşk sana tuhaf gelecek.
Biliyorum tuhaf bulacaksın beni.

Ama sen kalbimde bir tatlı yara,
Gözlerimde uykusuzluk,
Karşımda naz.
Beni bir tek sen anlarsın.
Sen anlamazsan inan ki,
Kimse anlamaz.