Ne tuhaf!
Sanki o kör kuyularda,
Yanmamış gibi yüreğim harda,
Sanki hiç uykuları katletmemiş,
Bir zehir misali içime akan sevdan,
Ağlatmamış gibi gözlerimi,
Tam benimsin dediğim günlerde,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var