Kendine sunulan bunca ibretten,
Payına düşeni kimse almıyor.
Fayda bekleme hiç sakın namertten,
Gelecekten yana ümit kalmıyor.
Zamanında alır o çay demini,
Lafla yürütemezsin ki gemini,
Boş yere su gibi içme yemini,
Attığın taş hiç yerini bulmuyor.
Su dövüp durmayın sakın havanda,
Sözde geziyorsun, Bitlis’te, Van da,
Yıldızları seyredersin tavanda,
Bir türlü bu gönlün mutlu olmuyor.
Ferhat gibi taşta açtın yolunu,
Etrafa uzattın, elin-kolunu,
Hamur için şimdi kalmamış unu,
Boş laf ile ambarlar hiç dolmuyor.
Güllük, gülistanlık bahçesi bağı,
Lale, sümbül ile bezenmiş dağı,
Dertli bulamadı derdine yağı,
Bahçesinde gülü hiç mi solmuyor?
˟ ˟ Tuhaf: şaşılacak, garip manasında kullanılmıştır.
ERDEMLİ-04 Nisan 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 5.4.2016 07:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çevremizde olup biten olaylardan hatta kendi yaşdıklarından dahi insanlar ders almıyor. Bu durum çok garibime gidince kaleme almaya çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!