Tuh İnsanoğlu Şiiri - Fahri Bulut

TUH İNSANOĞLU
Solup kurusa da, yaprağı, dalı,
Düzden çıkıp sarpa uğrasa yolu,
Yalandan kırılsa kanadı, kolu,
Eleştiri sevmez tuh insanoğlu.

Kendi suçlarını başkaya yükler,
Bütün hatasını gizler ve saklar,
Böyle kem kişiyi teneşir paklar,
Eleştiri sevmez vah insanoğlu.

Eleştiren dostu düşmanı beller,
Sanır ki takkeyle örtülür keller,
Kendisi namuslu, namussuz eller,
Eleştiri sevmez vay insanoğlu.

Bilmediğin bilmez bilge geçinir,
Eleştiren yoksa güler, sevinir,
Küçük başarıyla büyük övünür,
Eleştiri sevmez hay insanoğlu.

Namuslu bilgeyi sevmez ve suçlar,
İftiralar atar, yalanla haşlar,
Yağdırır üssüne küfürlü taşlar,
Eleştiri sevmez ey insanoğlu.

Rızazade, sakın bunlara uyma,
Kötü sözlerini işitme, duyma,
Gururlu bir adam yerine koyma,
Eleştiri sevmez ah insanoğlu.
02.08.2021
Fahri Bulut Rızazade