Tüh Be Şiiri - Mustafa Serhat Aydoğan

Korkudan yüzüne bile bakamamışım
gözünün rengini bile yanlış anlamışım
elayı mavi algılamışım
ayıp be! tüh be!
yazık dedim kendime...
ben bizi düşünemedim
eğer üşütürse bugün
çok üzülürüm, üşürüm ben de
kış güneşi gibi açıldın gönlümde
kırılgan, zarif, narin, nadide
ince güzel bir gonca...
gül olacaksın ileride
belki gülüm olacaksın
belki ölüm olacaksın yalnızlığıma
belki ilaç olur yaprakların
su verir kalbimdeki yaralara...
belki dikenlerini de görürüm birgün
gözlerim gülümserken
akar gözyaşlarım içime
belki toprağına karışır
büyütür seni de
beni de...
belki silersin kütükten
seni de
beni de...
belki biz oluruz günün birinde
o zaman oturur bakarız geriye
neredeydik daha önce
neden karşılaşamadık diye
söyleriz birlikte
'tüh be...'