Rahat bırak gözlerindeki aydınlığı
Ay ışığı gibi aydınlatmasada karanlığı
Zayi olmaz, bana kalır gözünün ışığı
İnan bana ışık saçan Yıldız sen, ben az parlak olanı
Yani o parlak yıldızdan görüyor ay aydınlatmayı
Eminim çok kıskanıyor az parlak Yıldız o vefasız Ay'ı
Esaretten serbest için ; Cesaret serveti gerek
Bunu başarmak namümkündür korkaklık ederek
Kalbe kilit, dile kemik gerek
Ya nefse mühür, yada aklı dizginleyerek
Demir parmaklıklar arasında değil bu esaret,
Hayat file benzer
Büyük, ağır, mücadele etmek zor
İnsan ise kuşlara benzer
Türünü ise kendi belirler
Mesela martı olur
Çok üzülmemeli miyim sizce?
Verilenden fazla değer vererek gereksizce
Hele sonunu bile bile ,
Onu severken sessizce ve delice.
Delilik, divanelik insanlara
Ay Güneş'i mi taklit eder?
Ya da ona mı benzer?
Belki Güneş taklit ediyor Ay'ı
Belki de Ay öğretiyor aydınlatmayı
Şuna benziyor;
Güzel günler yakın görün
O günleri görene kadar körüm
Ya ülküme harcanır ömrüm
Ya da ülküm yolunda ölürüm
Susmaz! Bizim neferlerimiz
Ey canı yanmış milletin gaddar evladı
Yazık değil mi hatırla, tanı atanı
Ataların kan dökmüş, çizmek için vatanı
Demez mi benim çizdiğimi evlatlarım neden karaladı
Duy ey gaddar evlat
Sakın kırma kimseyi
Çok var atalarında kimsesizler kimsesi
Yola çıktığında varmıydı Yunus'un kimsesi
Kimi kimsesiz vardı, kimin kaldı kimsesi
Kimi kimseyle vardı, yine "bir" kaldı kimsesi
Ey Türk kükre!
Sen kükre diye geçtiler candan
Dünya nizam bekler senin kutlu kanından
Sen Türk'sün böyle yaratmış yaradan
Kısılmasın sesin sakın
Güzel, bak sen semaya
Kötü gör güzel bak semaya
Sen güzel baktığında beni gör
Kötü gördüklerini sorarım ben ulemaya
Sensizliği def etmek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!