Beni sevdiğin için korkmalısın.
Seni sevdiğim için korkmalıyım,
Ama ikimiz de birbirimizi sevdiğimiz,
İçin korkmamalıyız. Yıkılacak engellerin,
Altında kalanlar için. Senden ne kadar,
Çok korkarsam o korkunun yüreğimi acıtan,
Mutluluğa Kanat Açmak
Kim bilemez ki güneşsiz sabahlarda
Yağmurla uyanmanın nasıl bir şey olduğunu
Memleketime
Tutunduğun yer topraksa,
Umudunu ser korkma vatanındasın
Göğün maviliğinde dalgalansın bayrağın
Renkleri sindir içine Beyaz ve kırmızı.
Merhaba
Sessiz sedasız gidiverdi,
Merak edecek kimsesi yoktu.
Bir tünelin merdivenlerinden,
Karanlığa karışır gibi gitti sessizce
Öldüğün gün bedenimde yeniden doğdun kadınım
Ben böyle çözdüm hayatı
İçimdeki kadın sarıp sarmalıyor
Dışımdaki erkeği her gece
Tek kişi yatıp, sabahı
Bu hikayeyi, bir arkadaşı babama anlatmış. Babam da çok beğenmiş bana anlattı. Hikaye benimde hoşuma gitti. Sizlere anlatmayı uygun buldum. Hikaye bu ya, günün birinde. Diye başlamış.....
Feryal: ellerini ovuşturarak içeri girdi, doğru aynanın karşısına geçti. Burnu kıpkırmızı olmuştu. Dışarıda buz gibi soğuk bir hava vardı. Daha da beteri nisan ayında kar yağıyordu. Paltosunu çıkardı. Ellerini bulaşık makinesinin buharına tutarak ısıtmaya çalıştı. Masaların tamamına yakını doluydu. Bu da iyiye alametti. Tezgahın arkasına geçerek çalışmaya başladı. Yapacak çok işi vardı.
Belma:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!