Tuğrul Pekel Şiirleri - Şair Tuğrul Pekel

O kendini bilir




Benim bir yarim var İzmirli

Tepki


Ne kızıyorsun.
İlk olarak,
Senden duyuyorum

Sedef (Akrostiş)

Sevgi yüklü duygularımın esiriyim
En ulaşılmaz yerindesin gönlümün
Dantel, dantel işledim yüreğime
Efil, efil akıp giderken saçlarından rüzgar

Sen hiç aşık oldun mu?

Sen hiç aşık oldun mu?
Sevilmediğin halde sevdin mi?
Sen hiç kendine sorduğun soruların
cevabını kendinde aradın mı?

Sen bir şair olsaydın.

Sen bir şair olsaydın
Kelimeler senin değil
Sen kelimelerin mahkûmu olurdun.
Müebbet

Orhan Veli’ye

Bir Orhan Veli klasiğidir
Şiirin beraat etmesi
Tutukluluk halinin kaldırılıp
Serbestleştirilmesi

Ve akşam çökünce,
Şehrin üzerine,
Yeni bir gün başlar onun için.
Takar takıştırır.
Sürer sürüştürür.
İki üç düğme açar,

Rüyalarım sana hasret


Bir siz vardınız
Bir de o
O gitti

Söyle Bana


İçim Yandı.
Biliyorum sende yandın.
Karar vermek çok zor.

Söyle bana niye




Ben seni bekliyorum Sen kadar