 Şair, 15 Mayıs 1961'de Iğdır'ın Aralık İlçesi'nde doğdu. Asıl adı Ertuğrul Keskin'dir. Bazı şiirlerinde Azer Tuğrul Keskin, A.Tuğrul Keskin adlarını da kullandı. İzmir Atatürk Ticaret Lisesi'ni bitirdi. Muğla İşletme Yüksek Okulu'nda öğrenciyken yüksek öğrenimini sonlandırdı ve ticarete atıldı. Değişik işlerde çalıştı, yöneticilik yaptı. Piya Yayınları'nın kurucuları arasında yer aldı. Bir kız çocuğu babası olan Keskin Türkiye Yazarlar Sendikası (TYS) , Edebiyatçılar Derneği ve Dil Derneği üyesidir.
Şair, 15 Mayıs 1961'de Iğdır'ın Aralık İlçesi'nde doğdu. Asıl adı Ertuğrul Keskin'dir. Bazı şiirlerinde Azer Tuğrul Keskin, A.Tuğrul Keskin adlarını da kullandı. İzmir Atatürk Ticaret Lisesi'ni bitirdi. Muğla İşletme Yüksek Okulu'nda öğrenciyken yüksek öğrenimini sonlandırdı ve ticarete atıldı. Değişik işlerde çalıştı, yöneticilik yaptı. Piya Yayınları'nın kurucuları arasında yer aldı. Bir kız çocuğu babası olan Keskin Türkiye Yazarlar Sendikası (TYS) , Edebiyatçılar Derneği ve Dil Derneği üyesidir.
İlk şiirleri itibaren Yaba ve Yeni Olgu dergilerinde yayınlandı. Şiir ve yazıları; Türkiye Yazıları, Dönemeç, Ortaklaşa, Yamaç, Yarın, E, Yeni Biçem, Edebiyat ve Eleştiri, Papirüs, Ötekisiz, Kum, Düşe-Yazma, Agora, Ünlem, Gediz, Dize, Üç Nokta, vd. dergilerde yayımlandı. 'Ütopya' ve 'Kunduz Düşleri' dergilerini çıkartan ekipte yer aldı. Yeni Bütüncü Şiirin Manifestosu'nu yayımladı. "1980'li yıllarda başlayan şiir serüveninde göçlendirilmiş ve kurulu düzene başkaldıranların amansız yazgısını, kendi yaşantı örüntüleriyle içi içe örerek, duru bir dille, birey-toplum izdüşüm dengesini gözeterek, imgeyi maske düşürücü bir tarzda kullanan çıplak şiirler yazıyor." 
 
Eserleri
Bir Suyun Kıyısında (1985)  
Kırılan Kar Sesi (1988)  
Babek (1990)  
Tacir ve Cinayet (1994)  
İpekler Çoğaltmaya (1999)  
Zifir (2004)  
Solgun (2004)  
Eski’ten (2005)  
Babek Bir İsyan (2005)  
  
Ödülleri
1990 Dokuz Eylül Şiir Ödülü 
1994 Dionysos Şiir Ödülü 
2004 Yunus Nadi Şiir Ödülü / Zifir ile 
2004 Dionysos Şiir Ödülü / Yeniden ile 
2008 Behçet Aysan Şiir Ödülü 
Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ortasında.
Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın hissettikleri de onunladır, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kulübesinde yaşayan kadının çıplak yalnızlığı da. Her şey onunladır, ona emanettir sanki, ama o, çıldırtıcı bir yalnızlık içindedir yine de...
Aşkın kültürlü olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kanımıza karışan ilkel acı, o yaban ağrıyla hiçbir kitabın yazmadığı hakikatlere daha yakınızdır, inan...
Kim demişti hatırlamıyorum, aşk varlığın değil, yokluğun acısıdır diye. Belki de bu yüzden ilk gençliğimde, o yoğun aşık olduğum yıllarda, gözüme uyku girmez, dudağımda bir ıslıkla bütün gece şehri, o karanlık, o hüzünlü sokakları dolaşır, insanları uykularından uyandırmak isterdim. Uyanıp, içimde derin bir sızıyla uyanan o derin sancının acısına ortak olsunlar diye...
Aşk çok eski bir şeydir sevgili. Onun içinden o çileli çocukluğumuz geçer. Sevdiğimiz insanların çocuklukları da... Oradan üvey anneler, eksik babalar, parasız yatılılar geçer. Ve sonra aşk bütün bunları alır, daha da eskilere gider, hep o ilkel acıya, o yaban ağrıya...




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!