Tütün tarlasında attım bağımsızlık tohumu,
Bu gün doğan çocuklar yarının umudu.
Güneş batıp ağırırda,
Yeni gün yeni umutlar bulursun karşında.
Düzen öyle bir oturmuşki emperyalizm kucağına,
Sen nice ataların torunu,
Yedi cihanı sarmış milletin onuru,
Çanakkalede savaşmış Ahmetin çocuğu,
Toprağı kanıyla sulamış milletin devamısın.
Düşman vuruyor yurdu dört bir yandan,
Ne güzel kıyafetini giymiş,
Ne güzel makyajını yapmış.
Çünkü;
Nefelide düğün var.
Ne kadar da,
Sensin bu toprakları,
Kanı ile sulamış atanın torunu.
Sensin gözünü bağımsızlık,
Bürümüş bir milletin tohumu.
Nasıl görmezden gelirim zulmü,
Kime nerde nasıl güvenirsin,
Bu kötü kaderi nasıl silersin,
Ah be Yunan sen bizden ne istersin.
Köle oldum Avrupa'da tershanenelerde,
İnsanız değerimiz yok gözünde.
Ben Trakyanın batısı Garbı Trakyanım,
Benim nice yiğitlere mekan toprağım.
Nice mücadeleler gördüm nice hainlikler,
Güneş doğar hergün toprağımın üzerindeki altındaki,
Yüreği bana sevdalı cesur yürekli fedailerime.
Bir genç kız,
İlk adımlarını atmıştı genç kızlığa.
Daha ortaokuldaydı,
Dünyayı anlamaya çalışıyordu.
Her sabah sırım gibi saçlarını,
Uzun bir yol iskeçeden gümülcine,
Gönül bir hoş oluyor yari görünce.
Koca koca yıktılar camilerimizi,
Hala kulaklarımda buldozerlerin sesleri.
Bahçede gülüm kurudu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!