Tuğran Şiiri - Duran Atmaca

Adını anmadan başlamam söze
Sözcükler adına esirdir Tuğranım
Gözlerimi yummadan başlarım düşe
Seni hayalimde yaşarım Tuğranım

Beni artık ızdıraplı mısralar zorluyor
Bir kuştuğu itiyor nefes çekiyor
Çöküyor gece gölgeler gidiyor kuşlar gidiyor
Bir sen Kalıyorsun bir adın Tuğranım

Har da nar olur deli yüreğim kavrulur
Hammışım pişerim külüm savrulur
Aşk celladı başıma vururda vurur
Polatın kesmediği serim Tuğranım

Tekrar tekrar yürütme bu girdaplı yolu
Ne yapsam dedirtme bir ömür boyu
Gidilecek yolu göster atılacak oku
Yolum da sonum da sensin Tuğranım

Kimsesiz ıssız buldular canımı
Kimi taşlar attı kırdı camı mı
Kimisi virane diye yıktı kapımı
Can önü orkidemsin Tuğranım

Öyle güzel öyle masum öyle kuğu
Bir nefes ki bir ömürden daha çoğu
Yine hasret yine hüsran yine buğu
Yine sen içine kapanıp ağla Tuğranım...