Tuğçe Karasüyek Şiirleri - Şair Tuğçe Ka ...

0

TAKİPÇİ

1 Subat 1986 yilinda Istanbul' da dogdu. Cagaloglu Anadolu Lisesi mezunu olup; Ögrenimini su an Konya Selçuk Üniversitesi Mühendislik - Mimarlik Fakültesi Kimya mühendisligi Bölümünde sürdürmektedir.

Tuğçe Karasüyek

Anlıyorum, bekliyordum da zaten
benim olamazdın
ben ben de değildim
sende eskideymişsin
ben kandırdım kendimi
hayat yeşil sarmaşıklarla bağlamış ellerimi

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

onun adını hatırlamıyorum
biliyorsanız da lütfen söylemeyin
nasıl yok oldu anlamadım
varlığı çok sessizdi
dost muydu alkol ve sigara
düşünürdü uzun uzun

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Küçük zaman hesapları yapmasaydın sevgilim
Böyle uzun, dar zamanları yanlız çekmezdim
Düşümü yarım bıraktın
oysa hiç uyanmak istememiştim.
Gittin ve ben varoluş öyküleri okudum
Sonu geldiğinde somutun başlayacağını sonsuzluğun..

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Sorgusuzluğun evreninden mi geldim?
Düşlerim kurak ve yorgun
Tanla geçerim maviliğinden, bir sabah vapurunda
Minarelerin gölgesinde gün kızılı
Geçerim tüm kırılgan maskelerimden
Kaçış haklarımı da alarak yanıma

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Bizim oralarda dağlar yoktur
dik yokuşlardan inmek korkunç
çıkmak zordur.

ve şehirlere benzer rüya
ilk uğrayışında alışamazsın yollara

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Oysa yokluk yoktu
Var olduğun bir gerçek
Düş kadar güzelsin
Var oluşun daha da güzel
Umuduma çok sarıldım!

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Batmayan güneşleri o diyarların
yorgun bir kenti buluta şikayet mi etmiş
nedense yağmur yağıyor sürekli
sürekli ağlıyor sözleri, yitik bedenlere geceleri
kundakları yok yavrularının
belli ki vakitleride yok kefenlere sarmaya

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

hala vakit var!
saate yeni baktım
bir sevenim var beni düşünüyor
'sevgisinden bihaber olduğun biri var.' diyor
kol saatim
'vakit var.'

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

kapı eşiğine birkaç kuru yaprak getirmişsin
bu gece iç ürperten bir uğultuyla
yoksa gelen yalnızlığın sesi mi?
yıldızsız sonbahar gecesinde
kapıyı çalan,rüzgar
yoksa ölümün sesi mi?

Devamını Oku
Tuğçe Karasüyek

Doroty ayakkabılarının topuklarını birbirine vurdu üç kere
ev gibisi yoktur dedi ve de..
ne tasvire ihtiyacı vardı gördüğünün
ne de sessizdi
kelimesiz kalmış sayfaları günlüğümün
isyankar bir zencinin şarkısıydı belli ki çalan

Devamını Oku