Safran sarısı.
Keşke gülebilsem
Bir sonbahar günü kuru yaprak toprağıma örtülmeden
Sevebilsem kuşları dokunabilsem
Bir sorgu meleği omzuma düşmeden
Yüreğin yüreğime yağmurdan sonra gökkuşağı
Duydun mu vardığın yerde huzur kokulu toprağı
Sarıp sarmala bensiz akrebi yelkovanı
Yükle ömrüme naftalin kokulu sandıkları
Soğuk bir güz gibi içimde
Dolaşır durur yüzün kuru ayaz
Sen benim geçmişimdin
Silindin gönlümden avaz avaz
İnsan tabutunu bir ömür sırtında taşır
Biri alır sol yanını da girer içine sığınır
Bir ömür bekler içinde
Ta ki gömülünceye
Boynunu eğip bakma öyle tuhaf tuhaf
Benim yakınlarım bir sana ırak
Sus sesini duymamayım sakın
Etme gönlümde büyüttüğümü bana bırak
Her şeyde zamanım kısıtlı
Tam da ömür gibi
Kıyısındayım hayatın
Ellerimi bıraktığın o gün gibi
Biliyordum zehirliydi o hanımeli
Ondandır az az ektim geceleri
Sen estikçe sabah yeli
Nice intiharları erteledi
Boğazımın çocukluk düğümü
Gelmek isterdim şimdi sana
uzak yollar aşarak
içimdeki çığlıkla
yangın yeri koşarak
beklemek isterdim yine yeniden
nefesimi tutup yüreğim yerinden çıkarcasina çarpsın isterdim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!