Tuğçe Şiiri - Erdoğan Kırmızıoğlu

Birden çocukluğun geldi aklıma,
Bükümlü, lüleli, kızıl sarı saçların,
Beyaz tenin, al yanakların, tatlı gülüşün,
Dünyalar güzeli bir bebektin sen, Tuğçe,
Çocukken her şeye kırılır, ağlardın,
Bebeklerini çok sever, onlarla hep oynardın,
Kedi köpek görünce, ürker, korkardın,
Sevimli bir çocuk olarak hatırlandın sen, Tuğçe
Büyüdün, serpildin, genç kız oldun,
Gün geldi kaprisinden, aileni yıldırdın,
Gün geldi, temiz kalbinle, kendini sevdirdin,
Adından hep söz edilen kızdın sen, Tuğçe,
Geçen zamanda…
Günler nasıl geçti?
Bilmeyeceksin,
Her genç kız gibi…
Sende bir gün evleneceksin,
Belki seninde bir gün,
“SİNDY” bebeğin olacak,
Sende anneliği tadacaksın,
Anne olunca…
Bebeğinin odasına baktıkça,
Geçmişini hatırlayacaksın,
Belki gözünden yaşlar akacak,
Akıttığın yaşlar, bebeğini ıslatacak,
Geçen seneler geri gelmeyecek,Tuğçe,
Bırak geçmişi…
Hep o anlar,
Anılarında… Mazide kalacak…
Ve hep öyle hatırlanacak, Tuğçe…