Tuğbam Şiiri - Mahir Çağrı

Dışarıda lapa lapa kar yağıyor
Oturdun sıcacık odamın penceresine
Kar taneciklerinin kısa, çok kısa
Odamın penceresi kadar kısa süren
Yalnızlıklarını seyrediyorum.
Herbiri farklı yerlerden geliyor.
Daha önce tanışmamaışlar belli.
Birara hızlanıyor, birbirlerine yaklaşıyorlar.
Sonra birdenbire duruyorlar.
Ve, yollarına devam.
Ama, sonunda hepsi biraraya geliyor.
Ve bembeyaz bir örtü kaplıyor
Hergün beni sana getiren yollarımı.
Yanlarına iniyorum
O sımsıcak beraberliklerine
Ortak olabilmek için kar taneciklerinin
Beni de sarıveriyorlar bembeyaz örtüleriyle

Sen olsaydın yanımda diye düşünüyorum
Elele yürüseydik
Beraberliğimizle kıskandırıcasına.
ve biz sarsaydık birbirimizi
Kar taneciklerinin yerine.