Tuğba'ya Akrostiş Şiiri - Süleyman Zaman

Tutunmak istiyorum; bir yerlere
Ummana düşmüş insan gibi.
Girmek istiyorum engin denizlere
Batmadan yüzebilmek Yunuslar gibi.
Aşkımı duyurabilmek ve yaşatabilmek onu
Sonsuzca imgelemde.
Evrensel gerçeğe ulaşabilmenin
Nedenselliğini bulabilmek ve var edebilmek
Güneş gibi aydınlık saçan beyinleri.
Üretebilmek ve çoğaltabilmek her şeyi,
Zengin ve dopdolu bir hayat varsıllaştırmak,
En çok isteğim, en büyük ütopyamdır benim.
Lafzı muteber olmak yani dünyada.
Kurtulabilmek kokuşmuşluklardan, yaşamak gönlünce
Olguların haz verdiği ortamlarda.
Korkmadan ve
Anlık olanın kolaycılığına kaçmadan
Neden ve niçinleri sorgularcasına
Bireyselliği aşarcasına,
İroniği söylemlere katarcasına
Rahat ve mutlu tinler var edercesine yaşayabilmek.
Küçük ve narin bedenler
Ilık ve sıcak tenler
Zamanla oluşur unutma
Seri ser yapan genler
Irak olmasın duygular
Nedensiz ve sonuçsuz kalmasın aşklar. Var edilsin her an sevgiler.

13.01.2000