Tuğba Türkmen Şiirleri - Şair Tuğba Türkmen

Yorgunum, acizim, tükendim, kurudu sözlerim. Sen yaz bana bir şiir, beni yaz ey Şairim. Harf harf yaz bütün aldanmışlıklarımı, günahlarımı, yaz incinmişliklerimi. Kelimeler arasında unutulmuşluklarımı bırak, Yorulmuşluğum, yıkılmışlığım gibi eğ virgüllerin belini... Seni yaz Şairim, kalbime yaz, gözyaşıma batır kalemini. Ve şiirin sonuna bir nokta koy, öyle bir nokta olsun ki; Baştan yazsın bu şiiri, mutluluğu yazsın şeker yiyen bir çocuk gibi, Hiç çamur bulanmamış dupduru su gibi temiz yazsın beni. Bir nokta koy, öyle bir nokta olsun ki değiştirsin herşeyi, Dua gibi.... tevbe gibi...

Kolay gelsin sevdiğim.. Belki Yusuftan zor işin, Lakin; O kuyuya düşmüştü de, çıkmıştı ne kadar olsada çetin. Sense yüreğime düştün, dünyanın dibindende derin.. Kolay gelsin sevdiğim, Hiç sönmeyecek bir mum yak kendine. Sonra bulabilirsen, Yunusun duasından daha kuvvetli bir dua bul da tak diline. La ilahe illa ente sübhaneke innî küntü minez-zalimîn. Evet sen zalimdin sevdiğim, Ama belki dua etmeyi bile bilemeyecek kadarda bencildin.. O sebepten işin hakatten zor be sevdiğim, Ama merak etme ne çok sıcaktır ne serin, Yüreğim, Ne zifiri karanlıktır, ne de, ışıktan yanar gözlerin. Canın sıkılmasın diyede kalbimi verdim işte sana. Al istediğin kadar oyna.. İşin zor sevdiğim, Kolay gelsin.. Seni sevmek ne kadar zorsa bana İşte o kadar kolay gelsin, sevilmek sana... (2011/Trabzon)