Tıpkı suları usul usul yukselen bir denizin gelgitleri gibi içim damar damar parçalansa da dışım lal gibi sessiz ve darmadağın.
Hangi senarist kendi hikayesinde yaralı başrolu oynuyordu?
Başımı kaldırdım göğe ve usulca fısıldadım,
besikten mezara kaç adımlık yol kaldi ki ,
Ey yar en sevgili yar
Acı ama gerçek
Sonumun geldiğini kabul etmek gerek
Bu bir vasiyet
Bu bir veda mektubu
Yada sen ne sayarsan o
Ben kadınım
Bir yanım güçlü ve savaşçı
Daha anne karnında öğrendim
Kendimi savunmayı
Göbek bağımla bağlıyım
Benim olan her şeye
Bir kadın ölürse, güneş doğmaz o eve
Işık girmez, perdeler açılsa bile
Çocuk öksüz kalır, adam eşsiz
Herkesi bir gam alır , sedasız sessiz
O evin sakinleri hüzne bulanır.
Sen bitti dedikçe
Bu aşk bitmez oldu
Dokuz candan oldum
Bu can onuncu
Değerini bilesin
Bu can sonuncu
Unutmak icin mi hatirlamak icin mi bu caba
Hangi kefesi daha agir basiyor terazinin
Bu arsiz duzen hep ayni
Hep ayni terane
Firlatip bir kenara attiklarin
Tekrar tekrar cikar karsina
Zaman en değerli hazinendir çocuk. Vaktini nasıl ve kim için harcadığına dikkat et.
Sahip oldukların için şükretmeyi ihmal etme. Kıymet ver elindekilere ve halinden şikayetlenme.
Öğrenmeye açık ol çocuk. Çok bildiğini zannetme. Bilgi gökyüzü gibidir uçsuz bucaksız sen uçmaktan çekinme.
Çocuktum
Yeşil, mavi, kahverengiden ibaretti dünya
Bir de kuşlar vardı.
O kocaman sonsuzlukta özgürlükleriyle dans ederek kanat çırpan kuşlar.
Bilmezdim o zamanlar kuşlara özenen insanlarda varmış parmaklıklar ardında.
Acaba ne yaramazlık yapmışlardı da kalmışlardı dört duvar arasında
Kana bulanıyor coğrafyalar
İçimiz kıyamet
Sağır ve dilsiz bir keder bu
Sessiz çığlıklar atıyoruz.
Sesimizi duyan olmuyor
Boğuluyoruz gözyaşlarımızda
Ben, SENİ DÜŞÜNCE SUCLUSUYUM , Seni
Yakalandım defalarca suçüstü
Fikrimi tutukladılar, ruhum ıslah olmadı
Şartlı salıverdiler "düşünme" dediler
Serbestsin ama denetimli diye eklediler
Seni düşünmekte degilsem serbest
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!